“It moat mar dien wêze”

In De Havensbank van juni stond een “redactioneel” artikel naar aanleiding van een brief die de redactie van De Havensbank had ontvangen van de gemeente Boarnsterhim.

Met die brief deelde de gemeente de redactie mee, dat de gemeente Boarnsterhim het abonnement op De Havensbank wilde opzeggen met als argument dat voor De Havensbank betaald moest worden; andere dorpskranten zijn gratis. Het vorige college had besloten het abonnement op te zeggen. Feitelijk ging het hier om een bevestiging van een eerdere aankondiging tot opzegging.

Mijn eerste reactie was er één van verbazing. Want: waar hebben we het over? 25 euro? Meer? Minder? Of gewoon gratis? Zonder nu tot een diepgaande analyse te komen, mag wel gesteld worden dat het inderdaad nergens over ging. In het ergste geval ging het inderdaad om een handvol euro’s. En inderdaad: we hebben het over een gemeente in zwaar weer en dan helpen alle kleine beetjes als er hele grote gaten gevuld moeten worden..

Het simpele gegeven dat het eigenlijk over niks ging, gaf mij voldoende aanleiding om het artikeltje nogmaals te lezen. Wat me begon te triggeren was de reactie van de redactie van De Havensbank. Of de gemeente nu wel of geen abonnement meer wilde; dat boeide me niet. Gaandeweg vond ik de reactie van De Havensbankredactie iets te emotioneel en overtrokken.

De gemeente zou “fergees stikken pleatse meie sûnt de oprjochting fan ’e Havensbank”. Gesuggereerd werd vervolgens door de redactie dat de huidige ambtenaren en bestuurders dat niet meer weten. Daarbij werd voorbij gegaan aan het gegeven dat het besluit door het vorige college was genomen. Overigens zitten in het huidige college een inwoner van Wergea en een inwoner van Aegum, waarmee weer niet is gezegd dat zij alles weten…

Dat De Havensbank regelmatig financiële problemen heeft gekend in de afgelopen 50 jaar is bekend. De oproepen voor donaties door middel van acceptgiro-acties hebben gelukkig effect gehad. De gemeente heeft kennelijk nooit een cent bijgedragen. Vervelend wellicht, maar niet direct onlogisch. Subsidies of donaties door overheden kennen vaak voorwaarden, die de vrijheden van de ontvanger vaak in mindere of meerdere mate beperken. De Havensbank zou dat niet moeten willen.

De Havensbank wordt tot slot wel erg veel eer door de eigen redactie toegekend, door te stellen dat de Havensbank “de iennichste affeksje is tusken Wergea, Warstiens en Aegum en de gemeente”. De Havensbank is een prima dorpskrant, in essentie vooral een mededelingenblad, met name bedoeld voor de inwoners van de hiervoor genoemde dorpen. Laat vooral Plaatselijk Belang namens deze dorpen de rol van belangenbehartiger of vertegenwoordiger vervullen richting gemeente.

Het artikel eindigt met een soort van oproep: “Lit it alsjebleaft sa gau mooglik dien wêze mei dizze gemeente Boarnsterhim”. Emotie, kennelijk gedragen door enige frustratie. Bovendien: hoe ziet de wereld er uit na Boarnsterhim? Beter?

Kortom: een klunzige actie van de gemeente Boarnsterhim wordt door de redactie van De Havensbank verkeerd beoordeeld. Het had iets zakelijker en subtieler gekund, bijvoorbeeld door de gemeente Boarnsterhim, bij hoge uitzondering, een gratis abonnement aan te bieden, zo lang dat nog zin heeft…

Teake Kloosterman