- Gegevens
- Categorie: De Havensbank
- Gepubliceerd: 02 juni 2009
De Havensbank mei 2009: Cascada, een visueel spektakel.
Al maanden stond de circustent op zijn tijdelijke plek aan de Palmastrjitte. Op de ??n of andere manier werkte deze tent als een magneet want iedereen die er langs reed, fietste of wandelde keek er naar.
Vaak werd ik als Wergeaster op mijn werk aangesproken wat die tent te betekenen had en dat zal voor vele dorpsgenoten hetzelfde zijn geweest. Hier kan natuurlijk geen enkele reclamecampagne tegenop want die blik op de tent maakte ontzettend nieuwsgierig. Verder werden wij de afgelopen maanden natuurlijk ook al langzaam maar zeker opgewarmd door artikelen in diverse kranten en dit kwaliteitsblad.
Wat mij betreft was de grote vraag hoe men het er vanaf zou brengen want een aantal mensen, die een grote bijdrage hadden geleverd aan alle voorgaande Iepenloftspullen, waren gestopt. Hierbij denk ik met name, met alle respect voor de prestaties van de andere gestopten, aan Albert van Lingen en Jan Tijsma omdat zij met het decor en de muziek een belangrijke stempel drukten op de Iepenloftspullen. Gelukkig bleek maar weer dat niemand onmisbaar is en dat het oeroude "De koning is dood, leve de koning" ook geldt voor deze 9e productie van de commissie Iepenloftspul.
Zelden zal een recensent zijn taak zo serieus genomen hebben als ondergetekende. Liefst twee keer de Disneyclassic uit het jaar 1951 bekeken en een volledig verzorgde reis gemaakt naar Eurodisney gelegen in ??n van de voorsteden van het onvolprezen Parijs. Helaas ben ik niet meer aan het boek van Lewis Carroll toe gekomen waar ik achteraf bekeken niet veel spijt van heb. Een verhaal moet voor mij een kop en een staart hebben en dat is nu juist wat er aan het verhaal van Lewis Carroll Welles ontbreekt.
Doordat zelfs de ruimte buiten de tent in stijl was aangekleed, je kon onder andere popcorn en suikerspin kopen, werd ik toch wel erg nieuwsgierig hoe het in de tent eruit zou zien. Aangekomen in de tent ben ik eerst eens rustig gaan zitten om het een en ander op mij in te laten werken. Werkelijk geweldig wat de bouwploeg heeft gepresteerd: de tent was geheel in stijl versierd, een zeer nieuwsgierig makend podium en als je omhoog keek kwam je ook ogen tekort.
Het maandenlange vergapen aan de circustent naderde nu eindelijk zijn kookpunt, het 9e iepenloftspul zou dan gaan beginnen. Tergend langzaam zakte hoofdrolspeelster Lys, een glansrol van Toos Tadema, vanuit het plafond naar beneden. Na een vrije val van een aantal kilometers belandde Lys in een wondere wereld ontsproten aan het, met opiaten doorspekte brein van Lewis Carroll. Het hele stuk zit boordevol met ontmoetingen tussen Lys en allerlei zeer vreemdsoortige creaties. Al deze ontmoetingen en losse, soms op zichzelf staande, sc?nes leverden een werkelijk schitterend schouwspel op. Er was ontzettend veel te zien en de spelers en speelsters kwamen uit alle gaten en spelonken tevoorschijn. Het "creatieve naaiatelier" heeft dan ook een topprestatie geleverd want de kostuums zagen er zeer verzorgd uit.
Om alle circuskunstjes onder de knie te krijgen zal er ongetwijfeld veel geoefend zijn, maar zonder de anderen tekort te willen doen wil ik toch Chantal Dijkstra eruit lichten. Door haar turnachtergrond is zij natuurlijk geknipt om allerlei lastige circusacts uit te voeren en was zij in mijn ogen, naast Lys natuurlijk, ??n van de sterren van de avond. Heel knap, want het is best lastig om uit te blinken in een overwegend jonge acteerploeg die bulkt van het talent. De sc?nes werden uiteraard muzikaal begeleid door de Iepenloftspulband, deze keer onder leiding van Reinout Wijma. Zoals ik al eerder schreef is er gelukkig leven na Jan Tijsma want de kwaliteit was weer uitzonderlijk goed. De muziek was zeer bijpassend en ook werd het publiek verrast met een aantal zelfgecomponeerde nummers.
Resumerend is het stuk een aaneenschakeling van visuele hoogtepunten waar in mijn ogen ??n cruciale variabele aan ontbrak, een goed verhaal. Persoonlijk vind ik het erg prettig datje, buiten het visuele vermaak, ook een verhaal kunt volgen zodat je toch zo nu en dan door de bomen het bos weer kunt zien. Op een gegeven moment had ik het gevoel dat ik midden in een visuele voorstelling zat van een LP van Pink Floyd, geen idee hebbende waar je je precies in het verhaal bevindt. Nogmaals, Cascada was een prachtig schouwspel, maar ik ben er voor mijzelf nog niet helemaal uit of ik als gemiddelde cultuurliefhebber, die zich beperkt tot een jaarlijks bezoek aan de toneelvoorstellingen van Halbertsma, wel klaar was voor een dergelijk stuk.
Vaak werd ik als Wergeaster op mijn werk aangesproken wat die tent te betekenen had en dat zal voor vele dorpsgenoten hetzelfde zijn geweest. Hier kan natuurlijk geen enkele reclamecampagne tegenop want die blik op de tent maakte ontzettend nieuwsgierig. Verder werden wij de afgelopen maanden natuurlijk ook al langzaam maar zeker opgewarmd door artikelen in diverse kranten en dit kwaliteitsblad.
Wat mij betreft was de grote vraag hoe men het er vanaf zou brengen want een aantal mensen, die een grote bijdrage hadden geleverd aan alle voorgaande Iepenloftspullen, waren gestopt. Hierbij denk ik met name, met alle respect voor de prestaties van de andere gestopten, aan Albert van Lingen en Jan Tijsma omdat zij met het decor en de muziek een belangrijke stempel drukten op de Iepenloftspullen. Gelukkig bleek maar weer dat niemand onmisbaar is en dat het oeroude "De koning is dood, leve de koning" ook geldt voor deze 9e productie van de commissie Iepenloftspul.
Zelden zal een recensent zijn taak zo serieus genomen hebben als ondergetekende. Liefst twee keer de Disneyclassic uit het jaar 1951 bekeken en een volledig verzorgde reis gemaakt naar Eurodisney gelegen in ??n van de voorsteden van het onvolprezen Parijs. Helaas ben ik niet meer aan het boek van Lewis Carroll toe gekomen waar ik achteraf bekeken niet veel spijt van heb. Een verhaal moet voor mij een kop en een staart hebben en dat is nu juist wat er aan het verhaal van Lewis Carroll Welles ontbreekt.
Doordat zelfs de ruimte buiten de tent in stijl was aangekleed, je kon onder andere popcorn en suikerspin kopen, werd ik toch wel erg nieuwsgierig hoe het in de tent eruit zou zien. Aangekomen in de tent ben ik eerst eens rustig gaan zitten om het een en ander op mij in te laten werken. Werkelijk geweldig wat de bouwploeg heeft gepresteerd: de tent was geheel in stijl versierd, een zeer nieuwsgierig makend podium en als je omhoog keek kwam je ook ogen tekort.
Het maandenlange vergapen aan de circustent naderde nu eindelijk zijn kookpunt, het 9e iepenloftspul zou dan gaan beginnen. Tergend langzaam zakte hoofdrolspeelster Lys, een glansrol van Toos Tadema, vanuit het plafond naar beneden. Na een vrije val van een aantal kilometers belandde Lys in een wondere wereld ontsproten aan het, met opiaten doorspekte brein van Lewis Carroll. Het hele stuk zit boordevol met ontmoetingen tussen Lys en allerlei zeer vreemdsoortige creaties. Al deze ontmoetingen en losse, soms op zichzelf staande, sc?nes leverden een werkelijk schitterend schouwspel op. Er was ontzettend veel te zien en de spelers en speelsters kwamen uit alle gaten en spelonken tevoorschijn. Het "creatieve naaiatelier" heeft dan ook een topprestatie geleverd want de kostuums zagen er zeer verzorgd uit.
Om alle circuskunstjes onder de knie te krijgen zal er ongetwijfeld veel geoefend zijn, maar zonder de anderen tekort te willen doen wil ik toch Chantal Dijkstra eruit lichten. Door haar turnachtergrond is zij natuurlijk geknipt om allerlei lastige circusacts uit te voeren en was zij in mijn ogen, naast Lys natuurlijk, ??n van de sterren van de avond. Heel knap, want het is best lastig om uit te blinken in een overwegend jonge acteerploeg die bulkt van het talent. De sc?nes werden uiteraard muzikaal begeleid door de Iepenloftspulband, deze keer onder leiding van Reinout Wijma. Zoals ik al eerder schreef is er gelukkig leven na Jan Tijsma want de kwaliteit was weer uitzonderlijk goed. De muziek was zeer bijpassend en ook werd het publiek verrast met een aantal zelfgecomponeerde nummers.
Resumerend is het stuk een aaneenschakeling van visuele hoogtepunten waar in mijn ogen ??n cruciale variabele aan ontbrak, een goed verhaal. Persoonlijk vind ik het erg prettig datje, buiten het visuele vermaak, ook een verhaal kunt volgen zodat je toch zo nu en dan door de bomen het bos weer kunt zien. Op een gegeven moment had ik het gevoel dat ik midden in een visuele voorstelling zat van een LP van Pink Floyd, geen idee hebbende waar je je precies in het verhaal bevindt. Nogmaals, Cascada was een prachtig schouwspel, maar ik ben er voor mijzelf nog niet helemaal uit of ik als gemiddelde cultuurliefhebber, die zich beperkt tot een jaarlijks bezoek aan de toneelvoorstellingen van Halbertsma, wel klaar was voor een dergelijk stuk.
Emiel
Bedrijven
WergeaTV
Klik op het logo voor alle video's
van WergeaTV op Youtube